ცნობილია, რომ ერეკლე მეორემ ფართომასშტაბიანი სამუშაოები ჩაატარა თბილისის ფორტიფიკაციული სისტემის და ქალაქის მისადგომების გასამაგრებლად. ერთ–ერთ ასეთ ღონისძიებას წარმოადგენს ციხესიმაგრის აგება ნავთლუღში, რომელსაც ხალხმა „ერეკლეს ციხე“ შეარქვა. 1772 წელს თბილისში იყო რუსეთის სამეცნიერო აკადემიის აკადემიკოსი იოჰან გიულდენშტედტი, რომელიც იხსენიებს ნავთლუღს და ერეკლეს ციხეს. ამ დროისათვის სოფელში 50 სახლი და მრავალი მიწური ყოფილა. გიულდენშტედტის ცნობით, სოფლის მოსახლეობას ქართველები შეადგენდნენ. მისივე აღწერით, ოთხკუთხა ციხის სიგრძე 80 ნაბიჯი და მას მრგვალი კოშკი აგვირგვინებდა. ერეკლეს მეფობის ხანაში სოფელი ნავთლუღი გაპარტახებული ყოფილა და ციხის აშენებასთან ერთად მეფეს მოსახლეობის აღდგენაზეც უზრუნვია.
დღესდღეობით ციხე და მიმდებარე არემარე ზეემკას სასაფლაოს წარმოადგენს. საფლავებს შორის ზოგან შემონახულია ციხის გალავანი, კლდოვან ქარაფზე კი შემორჩენილია გოდოლის საძირკველი. როგორც ჩანს ამ ციხეს გარდა წმინდა სამხედრო დანიშნულებისა, ასევე ჰქონდა პოლიტიკური მნიშვნელობაც, კახთა ბატონი არ ენდობოდა თბილისს და არც თუ შორს თავისი ძალაუფლების დასაყრდენი ააგო…
Kvamli 