ისტორიული და ლინგვისტური მონაცემების გარდა, ირანში ქართული დასახლებების არსებობის ერთ-ერთი უტყუარი ნიშანია მრავალი გეოგრაფიული პუნქტის სახელწოდებასა სიტყვა “გორჯ”-ის (სპარს. “ქართველი, ქართული”) არსებობა.
დოქტორ მოჰამად ჰოსეინ ფაფოლი-იაზდის მიერ შედგენილ „ქვეყნის დასახლებული პუნქტებისა და რელიგიური ადგილების ლექსიკონში“ დაფიქსირებულია სიტყვა “გორჯ”-ის შემცველი 24 გეოგრაფიული პუნქტი ირანის სხვადასხვა ოსთანში.
ჩამონათვალი:
დასახელება / შაჰრესთანი / ოსთანი
- დეჰგორჯი / ნაყადე / დასავლეთი აზერბაიჯანი
- ყასემაბადე გორჯი / ქარაჯი / ალბორზი
- გორჯაი / მალაიერი / ჰამადანი
- გორჯან / არდებილი / არდებილი
- გორჯან / ბირჯანდი / სამხრეთი ხორასანი
- გორჯანსუ / რუდსარი / გილანი
- გორჯექე / ხორამაბადი / ლურისტანი
- გორჯეფოშთ / ლაჰიჯანი / გილანი
- გორჯემაჰალე / რუდსარი / გილანი
- გორჯი / ალიგუდარზი / ლურისტანი
- გორჯი / აჰარი / აღმოსავლეთი აზერბაიჯანი
- გორჯი / სანანდაჯი / ქურთისტანი
- გორჯი / შაჰრუდი / სემნანი
- გორჯი / მეშჰედი / ხორასანე რაზავი
- გორჯიაბად / ბაბოლი / მაზანდარანი
- გორჯიბაიან / სონყორი / ქერმანშაჰი
- გორჯიფოლ / სარი / მაზანდარანი
- გორჯიჩალ / თონექაბონი / მაზანდარანი
- გორჯიხეილ / ყაემშაჰრი / მაზანდარანი
- გორჯისარა / თონექაბონი / მაზანდარანი
- გორჯიქოლა / სარი / მაზანდარანი
- გორჯიმაჰალე / ბეჰშაჰრი / მაზანდარანი
- გორჯიმაჰალე / გორგანი / გოლესთანი
- გორჯხან / ირანშაჰრი / სისტან-ბელუჯისტანი